Hoe je weer net zo brutaal wordt als vroeger

Ergens tussen je kindertijd en nu is er iets geks gebeurd. Vroeger klom je op daken omdat het kon, vroeg je "waarom?" totdat je ouders in zombie-mode schoten en at je zand zonder je druk te maken over gluten of `gezond`. En nu? Nu vraag je beleefd of je mening ertoe doet, check je honderd keer of je insta-post niet te veel of te weinig is en zeg je braaf "tuurlijk, geen probleem" terwijl je van binnen je eigen haar uit je hoofd trekt. Even eerlijk...ben je er echt leuker op geworden?

 

Hier zijn vijf sterke strategieën om je innerlijke eigenwijs weer tot leven te wekken.

1. Luister weer naar je instinct 

Kinderen weten precies wat ze willen. Ze twijfelen niet. Ze voelen iets en handelen ernaar. Maar ergens onderweg leer je om te twijfelen, om te vragen wat anderen vinden, om jezelf kleiner te maken.

 

Hoe fix je dit?

• Stop met onderhandelen over jouw keuzes. Vraag niet aan vijf mensen of je dat idee wel moet uitvoeren. Doe het gewoon.
• Maak kleine keuzes zonder te wikken en wegen. Bijvoorbeeld: kies de eerste optie die in je opkomt als je in een restaurant bent. Bouw dit op naar grotere beslissingen.
• Train je intuïtie. Stel jezelf vaker de vraag: Wat wil ik echt, nu, in dit moment? En vertrouw op het antwoord die je in je buik voelt zakken, maar misschien spannend vind om hardop te zeggen.

2. Verwar beleefdheid niet met jezelf op de dimmer zetten

Op school leerde je om handjes te geven, stil te zitten en niet te brutaal te zijn. Superhandig voor de juf, maar als volwassene betekent dat vaak dat je te lief bent. Dat je je woorden inslikt. Dat je geen grenzen stelt.

 

Hoe zet je deze knop om?

• Zeg nee zonder excuses. Geen "Sorry, ik kan niet" of "Misschien een andere keer." Gewoon: Nee, ik heb vandaag andere plannen.
• Oefen met directheid (en dat is iets anders dan die lompe ziel in jou ontwaken). Zeg in vergaderingen waar je anders over denkt. Vraag om die salarisverhoging. Spreek uit wat je voelt, ook (juist) als het ongemakkelijk is.
• Zie beleefdheid als een keuze, niet als een verplichting. Tuurlijk mag je aardig en mild zijn, maar niet ten koste van jezelf. 

 

"Maak niet van jouw verwachting, mijn verplichting"

Guido Weijers

3. Daag jezelf uit om weer te experimenteren

Vroeger sprong je in plassen zonder na te denken. Je probeerde dingen gewoon, zonder angst voor mislukking. Nu denk je eerst aan de risico's,  de oordelen, het mogelijke falen. Maar groei komt alleen als je durft te experimenteren.

 

Wat kun je vandaag al doen?

• Doe iets wat je spannend vindt, maar stiekem al een tijdje wilt. Begin een hobby, spreek iemand aan, start dat uitdagende project.
• Geef je over aan die "geef-geen-fuck" dagen. Volg op die dagen je impulsen en doe alles zonder nadenken over wat hoort. Trek die uitgesproken outfit aan, eet ontbijt in de avond, doe een dansje in de supermarkt (tip van mijn zoontje).
• Wees vaker een beginner in iets. Leer een instrument, start met surfen, teken iets en laat het lekker lelijk zijn.

4. Maak van schijt hebben een gewoonte

Schijt hebben klinkt makkelijk, maar het is een spier die je moet trainen. En net als bij de sportschool: hoe vaker je het doet, hoe sterker je wordt.

 

Hoe train je dit?

• Stel jezelf de "Wat is het ergste dat kan gebeuren?"-vraag. Vaak is het antwoord: niet veel.
• Doe dagelijks iets dat je normaal zou laten. Post die eerlijke tekst. Zeg die gedurfde woorden. Bestel als eerste.
• Schrijf op waar je nog te veel "wat zullen ze denken?" in hebt zitten. En doorbreek het stap voor stap.

5. Herontdek je eigen pad (ja u mag hier afslaan)

Misschien leef je al jaren volgens verwachtingen die niet eens van jou zijn. Tijd om opnieuw te navigeren.

Hoe?

• Schrijf op wat je vroeger als kind geweldig vond. Wat trok jou? Wat deed je het liefst? Hoe kun je dat nu terugbrengen?
• Maak een lijst van dingen die je puur voor jezelf wilt. Zonder dat iemand er iets van vindt. Dit is jouw kompas.
• Begin klein, maar begin. Eigenwijsheid groeit als je er ruimte voor maakt. Plan die eerste stap vandaag nog.

Conclusie: Je hoeft niet te wachten tot iemand zegt: Ga maar, je mag weer lekker jezelf zijn. Dat moment komt niet. Je moet het zelf claimen.

Dus: hak knopen door. Zeg nee als je dat voelt. Doe dingen zonder honderd keer te twijfelen. En vooral: wees weer net zo stronteigenwijs als vroeger. Je hebt lang genoeg naar anderen geluisterd. Tijd om weer naar jezelf te luisteren.

Laat me weten wat het eerste is dat jij gaat doen om je eigenwijsheid terug te claimen? Of nee, laat maar - je doet toch lekker wat je zelf wil.